EN AZ İKİ KAT HIZLI KOŞUYORUZ!

Aylin Barışkan
Barışkan Yönetim ve Danışmanlık Yöneticisi / Ekonomist
aylin@bariskanyonetim.com

"...Ne var ki konuşmanın burasında nasıl olduysa oldu, Alice ile Kırmızı Kraliçe tabanları kaldırıp bir koşu kopardılar. Alice sonradan düşünürdü de bunun nasıl olup bittiğini bir türlü çıkartamazdı. Bildiği tek şey, bir de bakmıştı, el ele hababam koşuyorlardı. Kraliçe öyle hızlı gidiyordu ki, Alice ona yetişmekte güçlük çekiyordu. Yine de Kraliçe habire, "Çabuk! Çabuk!" diye bağırıyordu. Alice'in daha çabuk koşacak gücü kalmamıştı... Ne de bunu söyleyecek soluğu.

İşin en şanslı yönü şuydu ki, çevrelerindeki ağaçlarla öteki şeyler hiç yer değiştirmez gibiydi. Alice ile Kraliçe ne kadar hızlı koşarlarsa koşsunlar hiçbir şeyi geride bırakamıyorlardı! Kafası iyice karışmış olan zavallı Alice, "Acaba çevremizdeki her şey de bizimle birlikte mi koşuyor?" diye bu bilmeceyi çözmeye yeltendi. Kraliçe onun kafasından geçenleri okumuş gibiydi. Çünkü, "Daha hızlı! Konuşayım falan deme!" diye bağırdı. Oysa Alice nerede, koşmak nerede? Soluğu öyle bir kesilmişti ki, bir daha hiç konuşamayacakmış gibi geliyordu. Kraliçe hâlâ "Çabuk ol! Çabuk ol!" diye bağırarak onu elinden tutmuş sürüklüyordu. Sonunda Alice kesik kesik, "Yaklaştık mı bari?" diye sormayı başarabildi. "Yaklaşmak mı?" dedi Kraliçe. "Ayol on dakika önce geçtik oradan. Daha hızlı!"

Daha bir süre konuşmadan koştular. Rüzgar Alice'in kulağında ıslık çalıyor, saçlarını başından yolup kopartacak gibi çekiyordu. Kraliçe'yse, "Hadi Hadi! Çabuk ol! Daha hızlı!" diye bağırıp duruyordu. Öylesine hızlı koşuyorlardı ki, bir süre sonra ayakları yerden kesilmiş gibi oldu. Sonunda, Alice'in bitkin düştüğü bir sırada, zınk diye durdular. Alice soluk soluğa, başı dönerek çöktü kaldı. Kraliçe onun sırtını bir ağaca yaslayarak tatlı bir sesle, "Şimdi biraz dinlenebilirsin" dedi.

Alice çevresine bakınca şaşkınlıktan dilini yutacak gibi oldu: "Aa, bu ağacın altından hiç kıpırdamamışız sanki! Her şey yerli yerinde duruyor!". "Elbette" dedi Kraliçe. "Nasıl olsun istiyorsun sanki?"

Alice hâlâ biraz kesik kesik soluyarak, "Valla bizim ülkede, insan bizim gibi bunca zaman, bunca hızlı koşarsa, çoğunlukla bir yerden kalkıp bir başka yere varır da."

Lewis Carroll, "Alice Aynanın İçinde", İkinci Bölüm: Konuşan Çiçekler Bahçesi.

30. yılımıza girerken kendimizle yarışıyoruz,
en az iki katı hızla koşuyoruz...

Aylin Barışkan